در داستان امام صادق (ع) آمده که کسى حضرت را با جماعتى دعوت کرده بود و براى خوشآیند بعضى از حاضران، ظرف شرابى آوردند. امام از جا برخاست و فرمود در مجلسى که گناه شود حاضر نمى شوم چون حضور در مجلس گناه هم گناه است.
در زمان ما مجالس گناه کم نیست و همان مجالس سبب نشر فساد و گناه میشود. گاه به نام مجلس عروسى، افرادى نیمه عریان در آن حاضر مىشوند و جوانهاى مجرّد آلوده مى شوند و گاه از یک مجلس عروسى دهها طلاق بوجود مى آید و نطفه طلاقهاى متعدّد در آنجا منعقد میشود و دهها جوان به انحراف کشیده میشود و دهها زن همسردار آلوده مى شوند. مجلس گناه مانند مجلسى است که در آن آتش روشن شده است که اگر دامان حاضران را نگیرد، دود آن آتش دستگاه تنفّسى آنها را آلوده مىکند.
بعضى مىگویند یک شب است ولى توجّه ندارند که این یک شب چه بلاهایى به دنبال دارد. در مجالس آلوده جوانان معتاد و آلوده مى شوند به همین جهت ما به جوانان توصیه مىکنیم که نماز را اوّل وقت بخوانید و از مجالس آلوده به گناه بپرهیزید و از دوستان ناباب دورى کنید.
بنابراین روایت اشاره به پرهیز از مجالس گناه است که عافیت و سلامت دین و دنیا در کناره گیرى از این مجالس است و بخشى هم در خلوت است که زبان، آلوده به غیبت و تهمت و... نشود.
آیت الله مکارم شیرازی - منبع سایت تهذیب حوزه